دیابت کلمه ای یونانی است که از دو بخش dia به معنی “میان و خلال” و betes به معنی”عبور” تشکیل شده است.
گفته می شود این واژه برای اولین بار حدود ۲۵۰ سال قبل از میلاد توسط یک پزشک یونانی بنام “آپولونیوس” مورد استفاده قرار گرفته است. او این بیماری را دیابت به معنای ” سیفون زدن یا جریان داشتن و عبور کردن از یک سو به سوی دیگر” نامید زیرا وقتی شخص مبتلا به دیابت آب می نوشید به سرعت از بدنش عبور می کرد و به صورت ادرار خارج می شد.
در سال ۱۶۷۵ “توماس ویلیس” بدلیل اینکه متوجه مزه شیرین در ادرار مبتلایان به دیابت شد، واژه شیرین
(Mellitus ( را به دیابت افزود.
آمار ۱۴۰۰: در ۶ سال اخیر دیابت در ایران ۳۵% افزایش شیوع داشته و در حال حاضر شیوع دیابت در بزرگسالان ۱۱% است یعنی ۵ میلیون از جمعیت بزرگسال مبتلا به دیابت هستند که ۶۰% روی داروی خوراکی و ۳۶% روی انسولین هستند ولی فقط ۵۶% قند سه ماهه کمتر از ۷ دارند یعنی نیمی از بیماران در تارگت نیستند که این عدد در واقعیت بسیار کمتر از ۵۰% است(۲۰%) و این عدم کنترل حتی در آمریکا هم وجود دارد.